Van de bergen naar de zee

Ons laatste bericht is alweer van ongeveer drie weken geleden vanuit Slowakije. Inmiddels zijn we in Bosnië en komende week zullen we waarschijnlijk Montenegro bereiken. Allereerst bedankt voor al jullie berichtjes, leuk om te zien dat zoveel mensen ons volgen! De reis wordt al steeds meer wat we er ons van hadden voorgesteld. Zo af en toe hebben we al een lekker zonnetje, de bus hebben we niet meer de camping op hoeven duwen en we hebben veel leuke mensen ontmoet.

Vanuit de Hoge Tatras zijn we richting Boedapest gereden met nog een paar tussenstopjes die niet helemaal geslaagd waren. In Banska Bystrica, een mijndorpje in Slowakije, was het bijzondere museum waarbij je daadwerkelijk een mijn binnen kunt gaan gesloten. In Hongarije was ons eerste uitstapje Visegrad waarbij je van een kasteel aan de top mooi naar beneden kunt kijken. Wij hadden alleen nog geen Hongaarse forinten uit de muur getrokken en er stond toch heel expliciet vermeld dat je alleen met forinten kon betalen. Dan maar door naar Boedapest.

In Boedapest stonden Ruben’s zusje Esmée en haar vriendin Michelle al klaar om ons welkom te heten. Voor het eerst deze reis ruilden we onze bus in voor een andere slaapplaats. De komende dagen zouden we in het gezellige internationale studentenhuis van Esmée doorbrengen. De eerste avond zijn we lekker en goedkoop Hongaars gaan eten (4 euro voor een driegangenmenuutje!) en hebben we Szimpla, een van de vele ‘ruin bars’ in Boedapest, even goed uitgeprobeerd. Een ruin bar is een oud gebouw/ruïne dat is omgebouwd tot een bar. Met alle oude banken en stoelen geeft dat een leuke sfeer. Aan het einde van de avond kwamen er twee Duitsers bij ons zitten, Elisa en Fabian, omdat ze graag tips wilden over Boedapest en ze ‘ons er wel aardig uit vonden zien’. Gezelligheid alom dus de volgende avond zouden we ze weer ontmoeten om te gaan stappen.

Gelukkig hadden wij een hele goede tour gids die ons door de stad kon leiden en konden we lekker de toerist uithangen. Na een middag sightseeing stond Escape Boedapest op het programma. Dat is een spel waarbij je als groep je weg uit een aantal kamers moet zien te vinden door middel van het vinden van sleutels, het kraken van codes etc. Dat was erg leuk, aanrader voor de mensen die nog een keer naar Boedapest gaan! Ons plan was om deze avond zelf te koken. Toen we in de winkel stonden bleek een potje pesto 4 euro te kosten en dus belandden we niet veel later in het restaurant van de avond ervoor om voor het zelfde geld een paar gangen naar binnen te werken. Na gezelligheid in een andere ruin bar zijn we nog gaan stappen met de Duitsers van de vorige avond en twee gekke Polen van Esmées studie.

Voor ons laatste dagje in Boedapest wilde Ruben nog graag een kijkje nemen bij de Great Plains, een groot natuurgebied met vooral veel vlaktes. Dat bleek dus ook weinig bijzonder te zijn maar we zijn wel weer even weg geweest. Voor onze laatste avond zijn we nog weer naar Szimpla gegaan omdat dat echt een toffe bar was. Daarna is Merijn met 2 Duitsers en 1 Australiër nog op zoek gegaan naar een discotheek die tot de beste van Europa moest behoren. De rij die daarvoor stond nodigde echter niet uit dus werd het een biertje in een minder gezellig cafe maar wel zonder rij.

Toen we wegreden uit Boedapest zijn we nog even gestopt op het eiland van het Sziget festival waar we afgelopen zomer waren. Het was er nu echter een totaal andere wereld. Het werd al lekker weer en met een zonnetje zijn we doorgereden naar het Balatonmeer om even een dagje rust te nemen en wat slangen, vogels en schildpadden te spotten. Vanaf het Balatonmeer zijn we naar Maribor in Slovenië gegaan. Daar wilden we op een camping staan maar die bleek verwoest te zijn door de enorme hagelbuien. Gelukkig mochten we wel gratis op de parkeerplaats staan.

Onze volgende bestemming was Ljubljana. Wat een mooi stadje! Vergelijkbaar met Praag alleen veel kleiner en daardoor ook gezelliger. Ons plan was om daar ’s avonds een eigengemaakte kroegentocht te doen. De camping was alleen ver weg van het centrum dus hebben we de bus ergens net buiten het centrum midden in een wijk met flats geparkeerd en daar onze camping van gemaakt. Onze kroegentocht was ook een succes en we eindigde in Metelkova city. Dat is een soort onafhankelijk verklaard deel van de stad waar de jongeren voor hun eigen uitgaansleven zorgen en daardoor zijn er veel alternatieve barretjes en discotheken. Iedereen die wij spraken in Ljubljana vertelde ons dat we daarheen moesten.  We kwamen terecht in een concert van verschillende punk/rock bandjes uit heel Europa wat wel erg leuk was. Mooie afsluiter van de avond!

Het nadeel van parkeren in de stad is dat er vanaf 7 uur parkeergeld betaald moest worden. De wekker stond dus ook om 7 uur om geld in de meter te gooien maar omdat we eigenlijk verbazingwekkend fit waren hebben we besloten om maar meteen door te rijden en nog even te zwaaien naar de oude vrouw die ons wel heel raar stond aan te kijken toen we onze tanden stonden te poetsen in haar straat. Van Ljubljana vertrokken wij richting Kroatië maar we wilden eerst nog even langs de Skocjan caves, die zouden erg mooi zijn. Wat wij er van hebben gezien was het ook erg mooi! Met een kleine wandeling probeerden we nog de grotten in te komen zonder dat we met een tour mee moesten maar dat was helaas niet gelukt. Daarom zijn we doorgereden naar Lucija, een kustplaatsje in Slovenië. Dat was de eerste keer dat we de zee hebben gezien deze reis!

De Kroatische en Sloveense kust lijken erg op elkaar en zijn ook allebei erg mooi, een mooie route om langs te rijden en verschillende dorpjes te bezoeken. Zo zijn we langs Piran, Porec en Rovinj gereden, een beetje Venetië-achtige kustplaatsjes. Om nostalgische redenen wilden we ook nog even naar Medulin waar we vier jaar geleden met 24 ‘Ulenhoffers’ vakantie vierden. De pizza’s waren nog steeds lekker bij onze vaste prik! Na een nachtje wildkamperen vlak buiten het dorp wilden we langs de kust gaan mountainbiken en zijn we vanaf Pula langs de kust bij Premantura gefietst. Erg gave route langs de rotsachtige kusten!

Toen we uit Pula vertrokken hebben we al vrij snel twee Taiwanese lifters meegenomen. De meisjes waren onderweg naar Rijeka en omdat wij nog niet echt een bestemming hadden voor die dag besloten we met hun mee te gaan om het stadje te bekijken. Na een paar stappen in de stad gezet te hebben kregen we gratis eten aangeboden door een food-for-homeless-initiative. Blijkbaar doet ons busje ons niet rijk overkomen. Ondanks dit mooie begin en dat het gezellig was met de Taiwanese meisjes was het stadje niet zo boeiend en zijn we aan het eind van de middag toch maar doorgereden naar alweer onze derde camping aan zee. Bij deze camping hebben Nico en Merijn ook de eerste duik in zee genomen, ook al was het nog wel erg koud. Na de zee-duik wilden we naar de meren van het natuurgebied bij Plitvice. De entree was 15 euro en omdat we geen zin hadden om dat te betalen hebben we geprobeerd hoe ver we konden komen zonder entree te betalen. En dat was aardig ver! We hebben zelfs gebruik kunnen maken van een veerboot en een bus. Het park was zeker de moeite waard. Misschien hadden we er zelfs wel 15 euro voor over gehad (en dat wil wat zeggen!).

Dat de bus het weer helemaal goed doet in technisch opzicht moet nog een kleine voetnoot bij worden geplaatst. Ons rechterachterknipperlicht wordt wel heel erg enthousiast als we naar rechts willen en ook de rem indrukken. Twee van de vier deuren gaan moeilijk open (inbraakveilig!) en er vallen ook steeds meer onderdelen van de bus af: een van de hendels om het dak omhoog te doen en een knop voor een kastdeurtje. Maar hij loopt zeer soepel en dat is het belangrijkste! We hebben zelfs een keer iemand anders geholpen met starten. Leuk om ook een keer aan de andere kant van de startkabels te staan.

De dag nadat we de Plitvice meren bekeken hadden vertrokken we naar Bosnië waar voor ons een nieuw hoogtepunt van de reis te wachten stond. De verhalen en foto’s daarvan zullen binnenkort volgen! Bedankt voor het kijken en tot volgende keer.