Beter laat dan nooit

Na een reis van 18.000 km en 23 landen zijn we weer terug in Nederland. Een tijdje geleden al weer reden we Zelhem binnen waar een mooi ontvangstcomité voor een warm welkom zorgde. Inmiddels zijn we al weer een beetje gewend aan het leven in Nederland en zijn we alweer begonnen met studeren.

Toch willen we nog even onze blog afsluiten met een laatste verhaal. Geen uitgebreid verhaal dit keer, want we zijn nu weer terug om alle verhalen persoonlijk en in detail te vertellen;)

In Batumi zijn we op de boot gestapt en daar zijn we pas 2,5 dag later weer afgestapt. Het was een mooi tochtje langs de Krim, met dolfijnen en leuke passagiers. Door de boot te nemen sloegen we Rusland en een groot deel van Oekraïne over. Zo konden we toch nog onze reis af maken zonder tussen de Russische tanks te rijden of terug door Turkije te moeten. In Odessa hebben we gelukkig niks gemerkt van de onrust. 

Voordat we echter Oekraïne in konden had de douane een soort spel bedacht waarbij je van een aantal verschillende gebouwen een stempel moest halen. Waar de stempels voor waren was vaak onduidelijk net als waar we die stempels konden halen (gelukkig hadden we iemand op de boot ontmoet die Russisch sprak en die met ons mee reisde). Toen we alle stempels gehaald hadden en de bus was doorzocht door de drugshond konden we Oekraïne in. Ook kregen we een “ecological stamp” omdat onze bus uiteraard heel milieuvriendelijk is. Van Oekraïne zijn we doorgegaan naar Transnistrië, ook wel het laatste stukje Sovjet-Unie genoemd. Het is een stukje Moldavië dat zichzelf onafhankelijk heeft verklaard, met een eigen grens en eigen waardeloze valuta. Het land was ook nog vrij corrupt en we zijn een keer goed weggekomen toen twee politieagenten vonden dat we te hard reden. Het was vrij duidelijk dat het geld in hun eigen broekzak zou gaan en daar hadden wij geen zin in. Na een half uurtje mochten we dan uiteindelijk toch doorrijden zonder te betalen. Verder was Transnistrië niet heel erg bijzonder, hoewel het hostel wel erg mooi was met zwembad en tennisbaan.

Vanaf Transnistrië zijn we via Moldavië naar Roemenië gereden. In Roemenië hebben we een paar zeer mooie stadjes bezocht en ook een leuke 2-daagse wandeling gemaakt in de bergen met een overnachting in een hut. Vanaf Roemenië zijn we doorgereden naar Servië waar we een paar dagen in Belgrado hebben doorgebracht. Hansje, de zus van Merijn, kwam naar Belgrado gevlogen om ons de laatste weken gezelschap te houden. In Hongarije voegde ook Jasper, een vriend van Nico, zich ook nog bij ons en daardoor hadden we nog twee gezellige laatste weken in Hongarije en Tsjechië.

De ochtend van de dag van thuiskomst zijn we nog door de Duitse anwb naar een garage gesleept omdat de bus niet meer wilde starten maar uiteindelijk konden we diezelfde dag toch nog naar Zelhem rijden.

We willen iedereen nog graag bedanken voor het lezen van de blog en de leuke reacties. Ook bedankt voor het warme welkom, het was geweldig thuiskomen op deze manier!